ΜΙΧΑΗΛ ΣΠΑΝΑΚΟΣ | ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ

  Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ “IBRAHIM”     Αὐτὸ ποὺ μᾶς φοβερίζεις, νὰ μᾶς κόψῃς καὶ κάψῃς τὰ καρποφόρα μας δένδρα, δὲν εἶναι τῆς πολεμικῆς ἔργον· διότι τὰ ἄψυχα δένδρα οὐδεμίαν ἐναντίωσιν ἐπιφέρουν· μόνον οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἐναντιοῦνται, ἔχουν στρατεύματα καὶ καταδυναστεύουν· καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ δίκαιον τοῦ πολέμου μὲ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὄχι μὲ τὰ ἄψυχα δένδρα. Ὄχι τοὺς κλάδους νὰ μᾶς κόψῃς, ὄχι τὰ δένδρα, ὄχι τοὺς οἴκους ποὺ μᾶς ἔκαψες: μόνον πέτρα ἐπάνω εἰς πέτραν νὰ μὴ μείνῃ, ἡμεῖς δὲν προσκυνοῦμεν. Τὰ δένδρα μας ἂν τὰ κόψῃς καὶ τὰ κάψῃς, τὴν γῆν δὲν θὰ τὴν κατακυριεύσῃς· ἡ ἴδια ἡ γῆ ποὺ τὰ ἔθρεψεν, αὐτὴ ἡ ἴδια γῆ παραμένει ἰδική μας καὶ τὰ δημιουργεῖ ἐκ νέου. Μόνον εἷς Ἕλλην νὰ ἀπομείνῃ, πάντοτε θὰ πολεμῶμεν. Μὴ ἐλπίζῃς ὅτι τὴν γῆν μας θὰ τὴν κάμῃς ἰδικήν σου· ἀπόβαλέ το ἀπὸ τὸν νοῦν σου.        ΠΗΓΗ Κολοκοτρώνης Θ., διήγησις συμβάντων τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς ἀπὸ τοῦ 1770 μέχρι τοῦ 1836, τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, Ἀθῆναι, 1846, προλεγόμενα: ΙΘ´, διορθ. καὶ συμπλ.: Δρόσος

        Ἐννοητέον ὅτι τῇ θηλείᾳ καὶ τῇ τῶν ἀρρένων φύσει εἰς κοινωνίαν ἰούσῃ τῆς γεννήσεως ἡ περὶ ταῦτα ἡδονὴ κατὰ φύσιν ἀποδεδόσθαι δοκεῖ, ἀρρένων δὲ πρὸς ἄρρενας ἢ θηλειῶν πρὸς θηλείας παρὰ φύσιν.   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ     Πρέπει νὰ γίνῃ κατανοητὸ ὅτι ἡ φύση ὠθεῖ τὰ θηλυκὰ καὶ τὰ ἀρσενικὰ νὰ ἔρχωνται σὲ σαρκικὴ ἐπαφὴ λόγῳ τῆς ἀναγκαιότητος τῆς ἀναπαραγωγῆς καὶ ὅτι αὐτὴ ἡ ἡδονὴ ἔχει δοθῆ συμφώνως πρὸς τὴν φύση, ἐνῷ ἡ σαρκικὴ ἐπαφὴ τῶν ἀρσενικῶν μὲ ἀρσενικὰ καὶ τῶν θηλυκῶν μὲ θηλυκὰ θεωρεῖται παρὰ φύσιν.       ΠΗΓΗ Πλάτων, νόμοι, βιβλίον Α´, τόμος 1, ἀρχαία Ἑλληνικὴ γραμματεία: «οἱ Ἕλληνες», ἐκδόσεις «Κάκτος», Ἀθῆναι, 1992, σελ. 58-61.