ΜΙΧΑΗΛ ΣΠΑΝΑΚΟΣ | ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ

  ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΟΥΓΓΡΟΒΛΑΧΙΑΣ ΙΓΝΑΤΙΟΝ ( 20/2/1811 )     Πανιερώτατε Δέσποτα, ἂς παύσῃ ἡ ἀνταπόκρισίς μας εἰς τὴν Γαλλικὴν διάλεκτον. Καιρὸς μετανοίας ἦλθεν· αὐτὴ δὲν θέλει ἀληθεύσει, οὔτε ὠφελήσει, ἐὰν πατριωτικός τις νόμος δὲν τὴν ἐπικυρώσῃ. Ἰδού, Πανιερώτατε, ἡ δέησίς μου. Προστάξατε ὡς νομοθέτης: ἐὰν Γραικὸς πρὸς Γραικὸν γράψῃ εἰς διάλεκτον ἀλλογενῶν, κηρύττεται ἀλλογενής.       ΣΧΟΛΙΟΝ     Ὑπῆρχόν τινες, οἱ ὁποῖοι κατηγόρουν τὸν Καποδίστριαν ὅτι συνέτασσε τὰ δημόσια ἔγγραφα εἰς τὴν Γαλλικὴν γλῶσσαν, ἐπειδὴ δὲν ἐγνώριζε τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν ἢ ἐπειδὴ δὲν τὸν ἐνδιέφερεν ἡ χρῆσίς της· οὗτος ἀπήντησεν εἰς αὐτοὺς ἀποστομωτικῶς. Ὁ Καποδίστριας ζητεῖ εἰς τὸ συγκεκριμένον ἀπόσπασμα νὰ ὑπάρξῃ αὐστηρὸς νόμος διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς γλώσσης μας μὲ ποινὴν τὴν στέρησιν τῆς Ἑλληνικότητος, ἄν τις δὲν ὁμιλῇ τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν. (Κοκκινάκης, 2007).           ΙΩΑΝΝΗ...

         Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας συνέταξε τὴν ἐγκύκλιον τῆς 22 ας Αὐγούστου τοῦ 1831 εἰς τὴν ὁποίαν ἐπεσύναψε καὶ ὑπόδειγμα ὅρκου ὅλων τῶν Ἑλλήνων τῶν λαμβανόντων δημόσιον ἀξίωμα. Ἐντὸς τῆς ἐγκυκλίου αὐτῆς μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἀναφέρει τὰ κάτωθι. (Κοκκινάκης, 2007).     Ἡ κυβέρνησις χρεωστεῖ νὰ πληροφορηθῇ ὅτι πᾶς ὑπάλληλος, οἱοσδήποτε καὶ ἂν εἶναι ὁ βαθμός του ἢ ἡ θέσις του, εἶναι καὶ θέλει νὰ παραμείνῃ ἐντελῶς ἀλλότριος ἀπὸ τὴν περὶ ἧς ὁ λόγος μυστικὴν ἑταιρείαν ἢ οἱανδήποτε ἄλλην μυστικὴν ἑταιρείαν, ἥτις ἤθελεν ἀντίκεισθαι εἰς τὰ χρέη ἐν οἷς καθυποβάλλεται, ἐφ’ ὅσον δέχεται δημοσίαν τινὰ ὑπηρεσίαν καὶ ἐπειδὴ ὑπηρετεῖ τὴν πατρίδα κατὰ τὴν προσωρινῶς καθεστῶσαν τάξιν τῶν πραγμάτων, δὲν θὰ ὑπόκειται, μήτε θὰ ὑπακούῃ, παρὰ μόνον εἰς τοὺς ὑπάρχοντας νόμους καὶ εἰς τοὺς κατ’ αὐτὴν διοριζομένους ἀρχηγούς. Ἑπομένως, διὰ νὰ προφυλάξητε τοὺς ὑπαλλήλους σας ἀπὸ τὰς ὀλεθρίους συνεπείας, δι’ ἃς ἤθελον εἶσθαι ὑπεύθυνοι, ἂν ἦσαν μέλη τῆς ῥηθείσ...

      Εἰπόντος δέ τινος «ὦ Λεωνίδα, πρὸς πολλοὺς μετ’ ὀλίγων διακινδυνεύσων οὕτως πάρει;», «εἰ μὲν οἴεσθέ με» ἔφη «τῷ πλήθει δεῖν πιστεύειν, οὐδ’ ἡ πᾶσα Ἑλλὰς ἀρκεῖ· βραχεῖα γὰρ μοῖρα τοῦ ἐκείνων πλήθους ἐστίν· εἰ δὲ ταῖς ἀρεταῖς, καὶ οὗτος ὁ ἀριθμὸς ἱκανός».     ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ     Ὅταν κἄποιος εἶπε «Λεωνίδα, πηγαίνεις μὲ τόσους λίγους νὰ πολεμήσῃς ἐναντίον τόσων πολλῶν;», ὁ Λεωνίδας εἶπε: «ἂν πιστεύητε ὅτι πρέπει νὰ βασιζόμαστε στὸ πλῆθος, δὲν ἀρκεῖ οὔτε ὁλόκληρος ἡ Ἑλλάς, διότι ἀποτελεῖ μικρὸ μέρος σὲ σχέση μὲ τὸ πλῆθος ἐκείνων· ἂν ὅμως πιστεύητε ὅτι πρέπει νὰ βασιζόμαστε στὶς ἀρετὲς τοῦ καθενός, τότε καὶ αὐτὸς ὁ ἀριθμὸς τῶν στρατιωτῶν μου εἶναι ἀρκετός».         Βιβλιογραφία Ἀντωνάκος Ἀ., «Μολὼν λαβέ: ἡ πεμπτουσία τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ φιλοτίμου ἤθους τῶν Ἑλλήνων», ἐκδόσεις «Πελασγός», Ἀθῆναι, 2019, σελ. 52. Ῥάπτης Γ., «Πλούταρχος: Λακωνικὰ ἀποφθέγματα», ἐκδόσεις «Ζῆτρος», Θ...

        Φησὶ τοίνυν παρ’ Ἕλλησι πρῶτον εὑρετὴν γενέσθαι Λίνον ῥυθμῶν καὶ μέλους, ἔτι δὲ Κάδμου κομίσαντος ἐκ Φοινίκης τὰ καλούμενα γράμματα πρῶτον εἰς τὴν Ἑλληνικὴν μεταθεῖναι διάλεκτον, καὶ τὰς προσηγορίας ἑκάστῳ τάξαι καὶ τοὺς χαρακτῆρας διατυπῶσαι. Κοινῇ μὲν οὖν τὰ γράμματα Φοινίκεια κληθῆναι διὰ τὸ παρὰ τοὺς Ἕλληνας ἐκ Φοινίκων μετενεχθῆναι, ἰδίᾳ δὲ τῶν Πελασγῶν πρώτων χρησαμένων τοῖς μετατεθεῖσι χαρακτῆρσι Πελασγικὰ προσαγορευθῆναι.   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ     Ἀναφέρουν λοιπὸν ὅτι μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων ὁ πρῶτος ποὺ ἀνεκάλυψε τοὺς ῥυθμοὺς καὶ τὴν μελῳδία ἦτο ὁ Λίνος. Ὅταν ὁ Κάδμος ἔφερε τὰ γράμματα ἀπὸ τὴν Φοινίκη, ὁ Λίνος πάλι ἦτο ὁ πρῶτος ποὺ τὰ ἐφήρμοσε στὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα· ἔδωσε σὲ κάθε χαρακτῆρα ἕνα ὄνομα καὶ καθώρισε τὸ σχῆμα. Τὰ γράμματα ὡς σύνολο ὀνομάζονται Φοινικικά, διότι μετεφέρθησαν στοὺς Ἕλληνες ἀπὸ τοὺς Φοίνικες. Οἱ πρῶτοι ὅμως ποὺ χρησιμοποίησαν τοὺς χαρακτῆρες αὐτοὺς ὡς ἁπλᾶ γράμματα ἦσαν οἱ Πελασγοί· γι’ αὐτὸ ὀν...