Διόδωρος ὁ Σικελιώτης - Ἱστορικὴ βιβλιοθήκη
Φησὶ τοίνυν παρ’ Ἕλλησι πρῶτον εὑρετὴν γενέσθαι Λίνον ῥυθμῶν καὶ μέλους, ἔτι δὲ Κάδμου κομίσαντος ἐκ Φοινίκης τὰ καλούμενα γράμματα πρῶτον εἰς τὴν Ἑλληνικὴν μεταθεῖναι διάλεκτον, καὶ τὰς προσηγορίας ἑκάστῳ τάξαι καὶ τοὺς χαρακτῆρας διατυπῶσαι. Κοινῇ μὲν οὖν τὰ γράμματα Φοινίκεια κληθῆναι διὰ τὸ παρὰ τοὺς Ἕλληνας ἐκ Φοινίκων μετενεχθῆναι, ἰδίᾳ δὲ τῶν Πελασγῶν πρώτων χρησαμένων τοῖς μετατεθεῖσι χαρακτῆρσι Πελασγικὰ προσαγορευθῆναι.
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ
Ἀναφέρουν λοιπὸν ὅτι μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων ὁ πρῶτος ποὺ ἀνεκάλυψε τοὺς ῥυθμοὺς καὶ τὴν μελῳδία ἦτο ὁ Λίνος. Ὅταν ὁ Κάδμος ἔφερε τὰ γράμματα ἀπὸ τὴν Φοινίκη, ὁ Λίνος πάλι ἦτο ὁ πρῶτος ποὺ τὰ ἐφήρμοσε στὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα· ἔδωσε σὲ κάθε χαρακτῆρα ἕνα ὄνομα καὶ καθώρισε τὸ σχῆμα. Τὰ γράμματα ὡς σύνολο ὀνομάζονται Φοινικικά, διότι μετεφέρθησαν στοὺς Ἕλληνες ἀπὸ τοὺς Φοίνικες. Οἱ πρῶτοι ὅμως ποὺ χρησιμοποίησαν τοὺς χαρακτῆρες αὐτοὺς ὡς ἁπλᾶ γράμματα ἦσαν οἱ Πελασγοί· γι’ αὐτὸ ὀνομάστηκαν καὶ Πελασγικά.
ΣΧΟΛΙΑ
Οἱ Φοίνικες παρουσιάζονται στὸ ἱστορικὸ προσκήνιο πολὺ ἀργότερα καὶ μετὰ τοὺς Κρῆτες. Προηγήθησαν ἐγκαταστάσεις Ἀχαιῶν καὶ Κρητῶν στὰ παράλια τῆς Συρίας καὶ τῆς Παλαιστίνης καὶ οἱ γνωστοὶ ἀπὸ τὴν ἱστορία «Φοίνικες» ἦταν συμμιγὴς λαός. Κορυφαῖοι ἐπιστήμονες ἔχουν ἀπορρίψει τὶς θεωρίες περὶ καταγωγῆς τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου ἀπὸ τὸ Φοινικικό, ὅπως ὁ “A. Jardé” στὸ “La formation du peuple Grec” τὸ 1923 καὶ ὁ “R. Dussaud” στὸ “Journal Asiatique” τὸ 1905. Ἐπ’ ἴσης, ὁ “A. Evans” στὸ “Scripta Minoa” ὑποστηρίζει σαφέστατα ὅτι τὴν γραφὴ μετέφεραν ἴσως πρῶτοι στὴν Φοινίκη καὶ στὴν Παλαιστίνη πρὸ ἢ κατὰ τὸ 1300 π.Χ. οἱ ἄποικοι Φιλισταῖοι. (Παπανδρέου καὶ Ποταμιᾶνος, 2011).
Οἱ Χαναναῖοι, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὄνομα τῶν Φοινίκων, χρησιμοποίησαν καὶ τὰ γράμματα τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου. Ὁ Ἑβραῖος ἱστορικὸς Ἰώσηπος εἶναι σαφὴς περὶ αὐτοῦ, ὅταν γράφῃ («Κατὰ Ἀπίωνος» 1.28,4 - 1.29,1) «...καὶ ὅτι μάλιστα δὴ τῶν Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν..., ἐπειδὴ συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν μοι δοκῶ...»: «...καὶ ὅτι πάρα πολὺ βεβαίως οἱ Φοίνικες χρησιμοποίησαν τὰ γράμματα λόγῳ τῆς ἀναμίξεώς των μὲ τοὺς Ἕλληνες..., ἐπειδὴ εἶναι κοινὴ παραδοχὴ πιστεύω νὰ ἐπιτρέψητε καὶ σ’ ἐμένα νὰ τὸ πρεσβεύω...». (Ἀντωνάκος, 2023).
Βιβλιογραφία
Ἀντωνάκος Ἀ., «Ἑλληνικὸ ἀλφάβητο: οἱ ἀποσιωπηθεῖσες φιλολογικὲς πηγὲς γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ προέλευση τῶν γραμμάτων του», ἐκδόσεις «Πελασγός», Β´ ἔκδοση, Ἀθῆναι, 2023, σελ. 90-92.
Παπανδρέου Ἀ., Ποταμιᾶνος Κ., «Διόδωρος ὁ Σικελιώτης: ἱστορικὴ βιβλιοθήκη», τόμος Γ´, ἐκδόσεις «Λ. Γεωργιάδης», Ἀθῆναι, 2011, σελ. 210-211.
