ΜΙΧΑΗΛ ΣΠΑΝΑΚΟΣ | ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ

         Τὸ τραῦμα εἶχε διάμετρον 8 ἑκατοστῶν, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἐγένετο ἐξ ἐπαφῆς σχεδόν, δεδομένου ὅτι τὰ βόλια τῆς ἐποχῆς (μπαλλαρμᾶδες) ἐξερχόμενα τῆς κάννης ἀνοίγουν πάρα πολύ. Ἐὰν ἡ κάννη ἀπεῖχε περισσότερον τῶν 10 μὲ 15 ἑκατοστῶν ἀπὸ τὴν κεφαλήν, τὸ τραῦμα ἤθελεν εἶσθαι (θὰ ἦτο) ἐξαιρετικῶς μέγα· θὰ κτυποῦσε τὸ ἐξωτερικὸν οὖς καὶ θὰ συνέτριβε σχεδὸν ὅλην τὴν κεφαλήν. Οἱ μπαλλαρμᾶδες δὲν ἔχουν διατρητικὴν δύναμιν· ἀλέθουν τὸ σημεῖον προσπτώσεώς των, δημιουργοῦντες μεγάλα καὶ ἀνοικτὰ τραύματα χωρὶς ἐξαιρετικὸν βάθος. Ἐντὸς τῆς κεφαλῆς ηὑρέθησαν δύο μπαλλαρμᾶδες (4 μικρὲς μεταλλικὲς μπαλλίτσες) , πρᾶγμα ποὺ ἐπιβεβαιώνει τὸ ὅτι ἡ πιστολιὰ ἐρρίφθη ἐξ ἐγγυτάτης ἀποστάσεως (σὲ 8 ἑκατοστὰ εἰσεχώρησαν δύο μπαλλαρμᾶδες) . Ἡ μὴ ὕπαρξις διατρητικῆς δυνάμεως τῶν μπαλλαρμάδων καταδεικνύεται ἐκ τοῦ ὅτι τὸ τραῦμα ἦτο τυφλόν. Δὲν κατώρθωσαν τὰ βόλια αὐτὰ νὰ ἐξέλθουν τῆς κεφαλῆς. Ἡ κατεύθυνσις τῶν μπαλλαρμάδων – ἐκ τῶν κάτω πρὸς τὰ ἄνω καὶ ἐκ τοῦ πίσω δεξιοῦ σημείου τοῦ ἰνιακοῦ ὀστοῦ

           Προσεκλήθημεν εἰς τὸ παλάτιον τῆς Α.Ε. τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλλάδος Κυρίου Κόμητος Ἰωάν. Καποδίστρια διὰ νὰ ἐξετάσωμεν τὸ σῶμά του καὶ τὰ τραύματα, τὰ ὁποῖα ἐπέφεραν τὸν θάνατόν του. Παρουσίᾳ τοῦ προέδρου τῆς γερουσίας κ. Δ. Τσαμαδοῦ καὶ τοῦ Γερουσιαστοῦ κ. Κόμητος Ἀνδρ. Μεταξᾶ καὶ τῶν ἀνωτάτων λειτουργῶν τοῦ κράτους κ. Ν. Σπηλιάδη καὶ Γεωργ. Γλαράκη ἠρχίσαμεν αὐτὴν τὴν αὐτοψίαν κατὰ τὴν 7:45 καὶ εἴδομεν τὰ ἀκόλουθα: 1.ἐπὶ τῆς κατ’ ἰνίον χώρας μᾶλλον πρὸς τὰ δεξιὰ παρὰ πρὸς τὰ ἀριστερὰ τραῦμα στρογγυλὸν εἰσδυτικόν, πλατὺ καὶ μακρὸν ἑπτὰ μέχρις ὀκτὼ ἑκατοστομέτρων, κατενεχθὲν διὰ πυροβόλου ὅπλου, κατευθυνόμενον ἐκ τῶν δεξιῶν πρὸς τὰ ἀριστερὰ καὶ ἐκ τῶν κάτω πρὸς τὰ ἄνω καὶ καταλῆγον εἰς τὴν ἐξωτερικὴν γωνίαν τοῦ λοβοῦ τοῦ ἀριστεροῦ ὠτὸς χωρὶς νὰ θίγῃ τὰ ἐξωτερικὰ πτερύγια. 2.εἰς τὸ ἀνώτερον μέρος τῆς ἰδίας χώρας ἕτερον τραῦμα, ὄχι εἰσδυτικόν, τριγωνικόν. 3.εἰς τὴν δεξιὰν κοιλιακὴν χώραν τραῦμα διὰ μεταλλίνου ὅπλου τέμνοντος καὶ αἰχμηροῦ, μήκους ὀκτὼ μέχρις ἐννέα ἑκα

Φιλοπατρία: ὀφείλομεν νὰ λέγωμεν τὸ φιλόπατρι, οἷον «τὸ φιλόπατρι τοῦ ἀνδρὸς» οὐχὶ ἡ φιλοπατρία τοῦ ἀνδρός· πρῶτον διότι ἔπρεπε νὰ λέγηται φιλοπατριδία ὡς ἐκ τοῦ φιλοπάτριδος σχηματιζόμενον, δεύτερον διότι τὸ «φιλοπατρία» εἶναι ὄνομα παραγόμενον ἐκ τοῦ «ὁ φιλῶν τὸν πατέρα» καὶ τὴν πρὸς τὸν πατέρα ἀγάπην δηλοῦν οὐχὶ πρὸς τὴν πατρίδα.