ΜΙΧΑΗΛ ΣΠΑΝΑΚΟΣ | ΕΥΠΡΟΣΗΓΟΡΟΣ

    Φησὶ τοίνυν παρ’ Ἕλλησι πρῶτον εὑρετὴν γενέσθαι Λίνον ῥυθμῶν καὶ μέλους, ἔτι δὲ Κάδμου κομίσαντος ἐκ Φοινίκης τὰ καλούμενα γράμματα πρῶτον εἰς τὴν Ἑλληνικὴν μεταθεῖναι διάλεκτον, καὶ τὰς προσηγορίας ἑκάστῳ τάξαι καὶ τοὺς χαρακτῆρας διατυπῶσαι. Κοινῇ μὲν οὖν τὰ γράμματα Φοινίκεια κληθῆναι διὰ τὸ παρὰ τοὺς Ἕλληνας ἐκ Φοινίκων μετενεχθῆναι, ἰδίᾳ δὲ τῶν Πελασγῶν πρώτων χρησαμένων τοῖς μετατεθεῖσι χαρακτῆρσι Πελασγικὰ προσαγορευθῆναι. ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ     Ἀναφέρουσι λοιπὸν ὅτι μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων ὁ πρῶτος , ὅς τις ἀνεκάλυψε τοὺς ῥυθμοὺς καὶ τὴν μελῳδίαν ἦτο ὁ Λίνος . Ὅτε ὁ Κάδμος μετέφερεν ἐκ Φοινίκης τὰ γράμματα , ὁ Λίνος πάλιν ἦτο ὁ πρῶτος , ὅς τις ἐφήρμοσεν αὐτὰ ἐν τῇ Ἑλληνικῇ γλώσσῃ · ἔδωκεν ἐν ἑκάστῳ χαρακτῆρι ἓν ὄνομα καὶ καθώρισε τὸ σχῆμά των . Τὰ γράμματα ὡς σύνολον ὀνομάζονται Φοινίκεια ἐπὶ τῷ λόγῳ ὅτι μετεφέρθησαν εἰς Ἕλληνας ὑπὸ Φοινίκων . Οἱ πρῶτοι ὅμως , οἵ τινες ἐχρησιμοποίησαν τοὺς χαρακτῆρας αὐτοὺς ὡς ἁπλᾶ γράμματα , ἦσαν οἱ Πελασγοί , δι’ ὃ καὶ προσηγορεύθησαν Πε

    Βέλτιον λίθον βαλεῖν εἰκῇ ἢ λόγον. Λάλει ἃ δεῖ καὶ ὅ,τι δεῖ καὶ οὐκ ἀκούσει ἃ μὴ δεῖ.   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ     Εἶναι προτιμότερον νὰ πετάξῃς ἀπερισκέπτως ἕνα λίθον, παρὰ μίαν λέξιν. Νὰ λέγῃς αὐτὰ ποὺ πρέπει καὶ ὅπως πρέπει καὶ μὴ ἀκούῃς αὐτὰ ποὺ δὲν πρέπει.       ΠΗΓΗ Πυθαγόρας , ἀνθολόγιον Ἰωάννου τοῦ Στοβαίου , τόμος 4, ἐκδόσεις “Teubner”, Λιψία , 1857, σελ . 241.