Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ ξενομανία
Μία ἁπλῆ κατασκευὴ εἰς ἓν δωμάτιον: μὲ ἓν ὕφασμα κεχειροτεχνημένον, μὲ μίαν σανίδα ἐστηριγμένην ὁριζοντίως ἐπὶ τοῦ τοίχου, μὲ ὀλίγα ἁπλούστατα πράγματα Ἑλληνικά· καὶ γίνεσθε καὶ φαίνεσθε περισσότερον πεπολιτισμένοι, παρὰ ἐὰν ἐξοδεύητε ὅλην σας τὴν περιουσίαν, διὰ νὰ ἀγοράζητε πολυτελῆ Εὐρωπαϊκὰ πράγματα. Καὶ ἐπὶ τέλους: διατί αὐτὴ ἡ ἀνοησία; Τί τοῦ χρεωστεῖτε τοῦ Ἰταλοῦ ἢ τοῦ Γάλλου ἢ τοῦ Γερμανοῦ, διὰ νὰ ἐργάζησθε δι’ αὐτὸν καὶ νὰ τοῦ δίδετε ὅλον σας τὸ χρῆμα, τὸ ὁποῖον κερδίζετε μὲ ἀγῶνας; Διατί νὰ σᾶς διευθύνῃ καὶ νὰ σᾶς ἐπιβάλλῃ τὰς προτιμήσεις του ὁ ἑκάστοτε ἐργοστασιάρχης καὶ ἔμπορος τῆς Μασσαλίας καὶ τοῦ Μονάχου; Διατί νὰ εἶσθε ὑπόδουλοι; Ἀρχίσατε ἀπὸ τὸν οἶκόν σας νὰ ἀπορρίπτητε τὰ ξενόφερτα πράγματα, τὰ ὁποῖα συνεκεντρώσατε, ἀντικαθιστῶντες αὐτὰ μὲ Ἑλληνικὰ ἕως ὅτου νὰ κατορθώσωμεν νὰ δημιουργήσωμεν ὅλοι μας τὸν ὡραῖον κόσμον, ὅπως εἶναι: ἡ γῆ μας, τὰ ὄρη μας, ὅλα τὰ καλλιτεχνήματα τοῦ λαοῦ μας. Νὰ ἐνδύσωμεν τὰ πάντα ἀπὸ τοῦ λίκνου μέχρι τοῦ τάφου μὲ τὸ ὡραῖον ὁλόχαρ