Ἀναστάσιος Χρηστομάνος
Ὁ Ἀναστάσιος Χρηστομάνος ἦτο καθηγητὴς τῆς χημείας ἐν τῷ ἐθνικῷ πανεπιστημίῳ. Ἐγεννήθη ἐν Βιέννῃ τῷ 1841 ἐκ γονέων ἐκ Μακεδονίας καταγομένων. Μετὰ δὲ τὸ πέρας τῶν ἐγκυκλοπαιδικῶν σπουδῶν ἐσπούδασεν ἐν τῷ πολυτεχνείῳ τῆς Βιέννης καὶ εἶτα ἐν πολλοῖς πανεπιστημίοις τῆς Γερμανίας, μεθ’ ὃ ἐλθὼν εἰς Ἑλλάδα διωρίσθη καθηγητὴς ἐν τῷ διδασκαλείῳ Ἀθηνῶν τῷ 1862. Τῷ 1863 ἐγένετο ὑφηγητὴς τῆς χημείας, ὅτε καὶ συνέστησεν ἰδίαις δαπάναις μικρὸν χημεῖον, συνέταξε τὸν κατάλογον τῆς ἐθνικῆς βιβλιοθήκης, ἐμελέτησε τὰ τῶν μεταλλείων τοῦ Λαυρείου, ἐνῷ συγχρόνως διετέλει καθηγητὴς ἐν τῷ πολυτεχνείῳ. Τῷ 1866 μετέβη εἰς Θήραν κατὰ τὴν ἔκρηξιν τοῦ ἐκεῖ ἡφαιστείου καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον διωρίσθη ἔκτακτος καθηγητὴς τῆς χημείας ἐν τῷ πανεπιστημίῳ, τῷ δὲ 1869 τακτικὸς καθηγητής. Τῷ 1889 ἐγένετο διευθυντὴς τοῦ τότε, τῇ ἐπιμόνῳ αἰτήσει αὐτοῦ, ἱδρυθέντος χημείου. Ἀνέλαβε πολλὰς ἀποστολὰς ἐντολῇ τῆς κυβερνήσεως εἰς: Λαύρειον 1865, Παρνασσίδα 1880, Χίον 1881, Μεσσηνίαν 1886, Ἰταλίαν καὶ Βερολῖνον 1887. Ἀντε