Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Οἱ Χαλασοχώρηδες
Μὴ ἀκούῃς μερικοὺς Φαρισαίους, οἵτινες σχίζουσι διὰ κάθε τι τὰ ἱμάτιά των· μήτε μερικοὺς ἄλλους ψιττακοὺς ἠθικολόγους τῶν ἐφημερίδων, οἵτινες ῥηγνύουσιν ὑπερβολικὰς φωνὰς μὲ τόσην ἀφέλειαν καὶ ἀγαθοπιστίαν δι’ ὅλα τὰ πράγματα. Οἱ πρῶτοι ὁμοιάζουσι τοῖς ἡττημένοις τῆς αὔριον, οἵτινες θὰ ζητήσωσι τὴν ἀκύρωσιν τῆς παρούσης ἐκλογῆς, ὡς διεξαχθείσης τῇ βοηθείᾳ τῆς δωροδοκίας. Οἱ δεύτεροι οὐδόλως ἐνεβάθυναν εἰς τὰ πράγματα καὶ δὲν ἀντελήφθησαν τὴν ἔννοιαν, ἥτις εἶναι παντὸς ζητήματος ὁ πυρήν. Πετῶντες ἀπὸ γενικότητος εἰς γενικότητα περιέδρεψαν συλλογήν τινα ἠθικῶν ἀξιωμάτων, τὴν ὁποίαν νομίζουσιν ἀλάνθαστον πανάκειαν πρὸς θεραπείαν πάσης πολιτικῆς καὶ κοινωνικῆς νόσου. Ὅπου γενικότης, ἐκεῖ καὶ ἐπιπολαιότης. Διὰ νὰ εἶναί τις ἐμβριθής, πρέπει νὰ ἐγκύπτῃ εἰς βαθεῖαν τῶν πραγμάτων μελέτην. ΠΗΓΗ Παπαδιαμάντης Ἀ., οἱ Χαλασοχώρηδες, ἅπαντα, τόμος Α´, ἐκδόσεις «Φυτράκης/Κουτσουμπός», Ἀθῆναι, 1965, σελ. 371.