Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Ἀπομνημονεύματα

 

    Μετέβην ἐν Ζακύνθῳ τῷ 1806. Ἔπειτα ἀπὸ ἕνα μῆνα διατριβῆς ἔμαθον ὅτι ἦλθεν εἰς τὴν νῆσον ὁ Στρατηγὸς τῶν Ῥώσων «Παπαδόπουλος» καὶ προσεκάλεσεν ἐμὲ ἐν Κερκύρᾳ, διὰ νὰ εἴπῃ μοι νὰ ἐμβῶ εἰς τὴν δούλευσιν καὶ τοῦ εἶπον τὸ ἑξῆς: «δὲν ἐμβαίνω εἰς τὴν δούλευσιν, διότι ἔχω σκοπὸν νὰ μεταβῶ ἐκ νέου εἰς Μορέαν, διὰ νὰ ἐκδικηθῶ διὰ τὸν θάνατον τῶν συγγενῶν μου καὶ διὰ τὰς ζημίας ἔνθα παρέλαβον καὶ δὲν ἔχω τὴν δυνατότητα νὰ κάμω ὅρκον καὶ ἔπειτα νὰ γίνω ἐπίορκος μὲ τὸ νὰ φύγω κρυφίως».

    Ἡ Ῥωσία ἐκήρυξε τὸν πόλεμον τῆς Τουρκίας καὶ διετάχθησαν ὅλα τὰ στρατεύματα ὅπως μεταβῶσιν εἰς Ῥούμελην, ἵνα κτυπήσωσι τοὺς Τούρκους. Εἰς τὴν δούλευσιν τῆς Ῥωσίας ἦσαν δύο τάγματα: ἓν Μανιάτικον μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πιερράκην καὶ ἓν Πελοποννησιακὸν μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ἀναγνωσταρᾶν. Αὐτοὶ ἦσαν ἐν Ζακύνθῳ. Ὁ Παπαδόπουλος διέταξεν αὐτοὺς νὰ ἀποκτήσωσιν ἓν πολεμικὸν πλοῖον. Ὅταν ἤμην ἕτοιμος, διὰ νὰ μεταβῶ εἰς Ἁγίαν Μαύραν, ὁ Ἀναγνωσταρᾶς καὶ οἱ Πετιμεζαῖοι καὶ ὁ Ἰωάννης Κολοκοτρώνης καὶ ὁ Μέλιος καὶ οἱ λοιποὶ Ὀφφικιάλιοι εἶπόν μοι τὸ ἑξῆς: «μὴ μεταβῇς καὶ ἡμεῖς ἔχομεν τὴν ἄδειαν νὰ κατέχωμεν ἓν πλοῖον· ἂν θέλῃς, ἐμβαίνεις εἰς αὐτό». Τότε ηὕρομεν ἓν στενὸν καὶ ἐπίμηκες ἱστιοφόρον μετὰ τριῶν ἱστῶν καὶ λατινίων καὶ δέκα καννῶν· ἠγοράσαμεν αὐτὸ καὶ ἐγενόμην Καπεταναῖος εἰς αὐτό. Ἐπῆρα διαβατήριον καὶ μετέβην εἰς τὴν καθέδραν τῆς Ρεπούμπλικας ἐν Κερκύρᾳ· ἐκεῖ ἔδωκαν τὴν ἄδειαν εἰς ἐμέ, ἵνα κτυπῶ ἀπὸ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης τοὺς Τούρκους.

 

 

ΠΗΓΗ

Κολοκοτρώνης Θ., διήγησις συμβάντων τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς ἀπὸ τοῦ 1770 μέχρι τοῦ 1836, τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, Ἀθῆναι, 1846, σελ. 29-30, διορθ. καὶ συμπλ.: Δρόσος Π., Σπανάκος Μ.