Ἰωάννης Σταματάκος - Λεξικὸν τῆς νέας Ἑλληνικῆς γλώσσης
Κανόνες ὀρθογραφίας τῆς νέας Ἑλληνικῆς συζητηθέντες ἐν
τῇ ἀκαδημίᾳ Ἀθηνῶν
Ἔχω γράψει, ἔχω λύσει, ἔχω ἔλθει, ἔχω λυθῆ, ἔχω γραφῆ, ἐκ τῶν ἐνεργητικῶν δῆλα δὴ ἀπαρεμφάτων: γράφειν, λύσειν, ἐλθεῖν, ἐκπίπτοντος τοῦ τελικοῦ «νῦ» ἢ ἐκ τῶν παθητικῶν ἀπαρεμφάτων: λυθῆναι, γραφῆναι, ἐκπιπτούσης τῆς τελικῆς συλλαβῆς «-ναι». Ἀλλ’ οὐχί: ἔχω γράψῃ, ἔχω λύσῃ, ἔχω ἔλθῃ, ἔχω λυθῇ, ἔχω γραφῇ ἐκ τῆς ὑποτακτικῆς δῆλα δὴ τῆς ἐνεργητικῆς καὶ τῆς παθητικῆς φωνῆς. Τὸ διάγραμμα δῆλα δὴ τῆς ἐπιτροπῆς θεωρεῖ ἐσφαλμένην τὴν μετὰ ὑπογεγραμμένου «ἰῶτα» γραφὴν τοῦ δευτέρου ῥηματικοῦ τύπου ἀμφοτέρων τῶν περιφράσεων, εἴ τε ἐνεργητικαὶ εἶναι αὗται εἴ τε παθητικαί, τοῦ θεωρουμένου ὡς καθαρῶς τύπου ὑποτακτικῆς, καὶ θεωρεῖ ὡς μόνην ὀρθὴν τὴν ἐκ τοῦ ἀπαρεμφάτου προερχομένην καὶ λήγουσαν εἰς «-ει» ἐν ἐνεργητικῇ περιφράσει καὶ «-ῆ» ἐν παθητικῇ περιφράσει. Καὶ ὅμως ἀμφότεραι εἶναι ὀρθαὶ καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπεστηρίχθησαν σοβαρὰ ἐπιχειρήματα. Ἡμεῖς μάλιστα γράφοντες καὶ διδάσκοντες ὑπεστηρίξαμεν ἐν παντὶ χρόνῳ τὴν δευτέραν ὡς πρακτικωτέραν.
Ἔχω γράψει, ἔχω λύσει, ἔχω ἔλθει, ἔχω λυθῆ, ἔχω γραφῆ, ἐκ τῶν ἐνεργητικῶν δῆλα δὴ ἀπαρεμφάτων: γράφειν, λύσειν, ἐλθεῖν, ἐκπίπτοντος τοῦ τελικοῦ «νῦ» ἢ ἐκ τῶν παθητικῶν ἀπαρεμφάτων: λυθῆναι, γραφῆναι, ἐκπιπτούσης τῆς τελικῆς συλλαβῆς «-ναι». Ἀλλ’ οὐχί: ἔχω γράψῃ, ἔχω λύσῃ, ἔχω ἔλθῃ, ἔχω λυθῇ, ἔχω γραφῇ ἐκ τῆς ὑποτακτικῆς δῆλα δὴ τῆς ἐνεργητικῆς καὶ τῆς παθητικῆς φωνῆς. Τὸ διάγραμμα δῆλα δὴ τῆς ἐπιτροπῆς θεωρεῖ ἐσφαλμένην τὴν μετὰ ὑπογεγραμμένου «ἰῶτα» γραφὴν τοῦ δευτέρου ῥηματικοῦ τύπου ἀμφοτέρων τῶν περιφράσεων, εἴ τε ἐνεργητικαὶ εἶναι αὗται εἴ τε παθητικαί, τοῦ θεωρουμένου ὡς καθαρῶς τύπου ὑποτακτικῆς, καὶ θεωρεῖ ὡς μόνην ὀρθὴν τὴν ἐκ τοῦ ἀπαρεμφάτου προερχομένην καὶ λήγουσαν εἰς «-ει» ἐν ἐνεργητικῇ περιφράσει καὶ «-ῆ» ἐν παθητικῇ περιφράσει. Καὶ ὅμως ἀμφότεραι εἶναι ὀρθαὶ καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑπεστηρίχθησαν σοβαρὰ ἐπιχειρήματα. Ἡμεῖς μάλιστα γράφοντες καὶ διδάσκοντες ὑπεστηρίξαμεν ἐν παντὶ χρόνῳ τὴν δευτέραν ὡς πρακτικωτέραν.
