Πυθαγόρας ὁ Σάμιος - Τὰ χρυσᾶ ἔπη
Μηδ’ ὕπνον
μαλακοῖσιν ἐπ’ ὄμμασι προσδέξασθαι,
πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων τρὶς ἕκαστον
ἐπελθεῖν. «Πῇ παρέβην; Τί δ’ ἔρρεξα;
Τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη;». Ἀρξάμενος
δ’ ἀπὸ πρώτου ἐπέξιθι καὶ μετέπειτα
δειλὰ μὲν ἐκπρήξας ἐπιπλήσσεο, χρηστὰ
δὲ τέρπευ. Ταῦτα πόνει, ταῦτ’ ἐκμελέτα,
τούτων χρὴ ἐρᾶν σε· ταῦτά σε τῆς θείης
ἀρετῆς εἰς ἴχνια θήσει· ναὶ μὰ τὸν
ἁμετέρᾳ ψυχᾷ παραδόντα τετρακτύν,
παγὰν ἀενάου φύσεως.
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ
Μηδὲ νὰ δέχεσαι εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς τὸν γλυκὺν ὕπνον, πρὶν ἐξετάσῃς τρὶς ἕκαστον τῶν ἡμερινῶν σου ἔργων. «Τί κακὸν ἔπραξα; Τί καλὸν ἔπραξα; Τί ἔπρεπε νὰ πράξω καὶ δὲν τὸ ἔπραξα;». Ἀρχίσας δ’ ἀπὸ τοῦ πρώτου σου ἔργου νὰ ἐξετάζῃς πάντοτε κατὰ σειρὰν καὶ μετέπειτα δι’ ὅσα μὲν κακῶς ἔπραξας μέμφου τὸν ἑαυτόν σου, διὰ δὲ τὰς χρηστάς σου πράξεις τέρπου. Ταῦτα τὰ παραγγέλματα προσπάθει νὰ ἐφαρμόζῃς, εἰς ταῦτα νὰ ἀσκῆσαι, αὐτὰ πρέπει ν’ ἀγαπᾷς· αὐτὰ θὰ σοῦ δείξουν τὴν ὁδὸν τὴν ἄγουσαν εἰς τὴν θείαν ἀρετήν· ναὶ μὰ τὸν ἐμφυτεύσαντα εἰς τὴν ψυχὴν ἡμῶν τὴν τετρακτύν, τὴν πηγὴν τῆς αἰωνίας φύσεως.
ΠΗΓΗ
Πυθαγόρας, τὰ χρυσᾶ ἔπη, ἅπαντα ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων, ἐπιστημονικὴ ἑταιρεία τῶν Ἑλληνικῶν γραμμάτων: «Πάπυρος», Ἀθῆναι, 1975, σελ. 44-45.
